ပါးစပ္ရာဇ၀င္ မဟုတ္ခဲ့ပါ

က်ားျဖဴဘုရားသမုိင္း
သွ်မ္းဘာသာအားျဖင့္ (ဖလားေစာင္ေဆဖိတ္) ေခၚေသာက်ားျဖဴ ဘုရားသည္ မုိးညွင္းၿမိဳ႕၏ အေရွ႕အရပ္၌ တည္ရွိေသာ ေရွးေဟာင္းဘုရားတဆူ ျဖစ္ေလသည္။ ထုိက်ားျဖဴဘုရား၏ သမုိင္းသည္ ထူဆန္း အံ႔ၾသဖြယ္ ေကာင္းေသာ ပုံျပင္တုိ႔ျဖင့္ ေရာျပြမ္း၍ေနသျဖင့္ နားေထာင္ခ်င္စဖြယ္ တင့္တယ္လွ၏

**ဂႏာလရာဇ္တုိင္း- ရီႊရႊမ္နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး တည္ေနရာ**
ဂႏာလရာဇ္တုိင္း- ရီႊရႊမ္နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး အတြင္း၌ နန္းေတာ္သူ နန္းေတာ္သား တုိ႕သည္ ညိႈးငယ္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ တဦးႏွင့္တဦး တီးတုိးတီးတုိ္း စကားေျပာဆုိလ်က္ ရွိေနၾကေလ၏ အေၾကာင္းေသာ္ကား -ရီႊရႊမ္နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ သခင္ ဘုရင္ဥတည္ မင္းႀကီး၌ ေခါင္းမႈးေရာဂါ စြဲကပ္ေနသျဖင့္ ေဆးဆရာ အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ ႏွင့္ ကုသလ်က္ရွိရာ သက္သာရုံမွ်သာ သက္သာ၍ လုံး၀ ေပ်က္ကင္းျခင္းမရွိ ျဖစ္ေန၏ ထုိစဥ္က တရုတ္ျပည္ႀကီး အတြင္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ သမားေတာ္ႀကီး တဦးသည္ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ ေ၀ဒနာကုိ ေကာင္းစြာ ေလ့လာၿပီးေနာက္ ဘုရင္ျမင္းျမတ္၏ ေ၀ဒနာသည္ အပူလြန္ကဲ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ေ၀ဒနာ ျဖစ္ပါသည္၊ ဤေရာဂါကုိ သာမန္အေအး ေဆးမ်ားျဖင့္ ကုုသေသာ္ သက္သာရုံမွ်သာ သက္သာ၍ လုံး၀ေပ်ာက္ကင္းရန္ ခက္လွပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးတုိ႔၏ ေဆးက်မ္းမ်ား၌ အမဲသားငါးမ်ား ထည့္ထားလွ်င္ မပုပ္မသုိးႏုိင္ေသာ ေက်ာက္စိမ္းခြက္၌ အစာအာဟာရ မ်ားကုိထည့္၍ မျပတ္သုံးေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ဤသုိ႔ေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ား ေပ်ာက္ကင္းတတ္ေၾကာင္း ျပဆုိထားပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ အရွင္မင္းတရား၏ အမိန္႔ေတာ္ျဖင့္ အမဲသားငါးမ်ား မပုပ္မသုိးႏုိင္ေသာ ေက်ာက္စိမ္းကုိ ရေအာင္ေဆာင္ယူေစလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ပါလိမ့္ဟု ေလွ်ာက္တင္ေလသည္။

ဥတည္မင္းက- အုိသမားေတာ္ႀကီး ဤသုိ႔ေသာ ေက်ာက္စိမ္းမည္သည့္ အရပ္၌ ရွိသည္ဟု ၾကားဘူးပါသနည္းဟု ေမးေလသည္၊ သမားေတာ္ႀကီးက အရွင္မင္းႀကီး ဤသုိ႔ေသာ ေက်ာက္စိမ္းသည္ ဤဂႏာလရာဇ္ျပည္ႀကီး၏ ေတာင္အရပ္ ေတာေတာင္တုိ႔၏ အတြင္း၌ ရွိသည္ဟု ၾကားဘူးပါသည္ဟ ုေလွ်ာက္ထားေလသည္။

ဥတည္မင္းလည္း မွဴးမတ္မ်ားအား ေခၚေတာ္မူ၍ သမားေတာ္ႀကီး ညြန္ၾကားေသာ ေက်ာက္စိမ္းကုိ ရေအာင္ရွာေစဟု အမိန္႔ထုတ္ေတာ္ မူေလသည္၊ မွဴးမတ္မ်ားသည္ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ အမိန္႔ေတာ္အရ သံစုံေလာရဲ ဦးေဆာင္၍ အျခံအရံငါးရာ၊ ေသာတူေလာရဲ ဦးေဆာင္၍ အျခံအရံငါးရာစီ ရီႊရႊမ္နန္း ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွ ေတာင္ဘက္သုိ႔ အစုႏွစ္စုျပဳကာ ေက်ာက္စိမ္း ရွာေဖြရန္ ေစလြတ္ ၾကေလသည္၊ ေက်ာက္စိမ္းအဖြဲ႔ ၂-ဖြဲ႔တုိ႔သည္ ရီႊရႊမ္နန္းၿမိဳ႕မွ ေတာင္ဘက္သုိ႔ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကရာ ေမာ့လူမ်ဳိးမ်ား ေနရာဌာနသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ ၾကေလသည္ ေက်ာက္စိမ္း အဖြဲ႔သား မ်ားသည္ ေမာ့တုိ႔အား ေက်ာက္စိမ္း မည္သည့္အရပ္၌ ရွိသနည္းဟုေမးၾကလွ်င္ ေမာ့တိုက ဤမွေရွ႕၂-ရက္ခရီးခန္႔အရပ္၌ ရွိေၾကာင္း ေျပာၾကသည္၊

ထုိ႔ေနာက္ ေမာ့တိုိ႔က (ေမာ့ဆုိသည္မွာ ယခုမြန္ အမ်ဳိးႏြယ္ကုိ ဆုိလုိသည္ဟု ယူဆပါသည္) ဆက္လက္၍ ထုိေတာင္ထိပ္၌ ေရကန္ႀကီး တခုရွိေၾကာင္း၊ ထုိေတာင္ထိပ္ ေရကန္ႀကီးသုိ႔ လူလည္းမဟုတ္ ငွက္လည္းမဟုတ္ ထူးဆန္းေသာ သတၱဝါမ်ား လာေရာက္ ေရကစားၾကေၾကာင္း ေျပာဆုိၾကေလသည္၊

ထုိစကားကုိ ၾကားရလွ်င္ ေသာတူေလာရဲ အဖြဲ႔သည္ ထုိသတၱ၀ါထူးမ်ားကုိ ဖမ္းဆီးရန္ အလြန္စိတ္အား ထက္သန္ၾကသည္ ျဖစ္၍ သံစုံေလာရဲ အဖြ႔ဲအား ေက်ာက္စိမ္း ရွာေဖြရန္ အသင္တုိ႔သည္ ေရွ႕သုိ႔သြားၾကပါ၊ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဤထူးဆန္းေသာ သတၱ၀ါမ်ားအား အရအမိ ဖမ္းၾကပါမည္ အသင္တုိ႔က ေက်ာက္စိမ္းရ၍ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔က သတၱ၀ါဆန္းကုိရလ်င္ အကၽြႏု္ပ္တ႔ုိ ဘုရင္အတြက္ အလြန္္ဘုန္းတန္ခုိး ႀကီးဖြယ္ရာရွိပါသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အသင္တုိ႔သည္ ေရွ႕သုိ႔သြားၾကပါ ငါတုိ႔ဤအရပ္၌ ေနရစ္ၾကပါမည္ဟု ဆုိေလသည္။ ထုိအဆု္ိကုိ ႏွစ္ဘက္သ ေဘာတူညီ ၾကသျဖင့္ သံစုံေလရဲအဖြဲ႔သည္ ေက်ာက္စိမ္းရွာရန္ ေရွ႕သုိ႔သြား၍ ေသာတူေလာရဲ အဖြဲ႔ကား သတၱ၀ါ အဆန္းကုိ ဖမ္းဆီးရန္ က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။

သံစုံေလာရဲ အဖြဲ႔သည္ ေရွ႕သုိ႔ ဆက္လက္ သြားၾကရာ ယခုေခၚဖားကန္႔ လုံးခင္ဌာနသုိ႔ ေရာက္လွ်င္ ၎တုိ႔အလုိရွိေသာ ေက်ာက္စိမ္းမ်ားကုိ အလြယ္တကူ ရရွိၾကသျဖင့္ ေက်ာက္စိမ္း မ်ားကို ေဆာင္ယူ၍ ျပန္ခဲ့ၾကသည္။

ကိႏၵရီးဖမ္းအဖြဲ႔။ ေသာတူေလာရဲ အဖြဲ႔သားမ်ားသည္ ေမာ့တုိ႔၏ ညြန္ၾကားခ်က္ျဖင့္ ေတာင္ထိပ္ ေရကန္အနီး ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကရာ လူႏွင့္တူေသာ ကိႏရီမယ္မ်ား ေရကန္တြင္း သက္ဆင္း ေရခ်ဳိးၾကသည္ကုိ ျမင္ေတြ႔ၾက ရေလသည္၊

ထူးဆန္း လွပေသာ ကိႏရာမ်ားကုိ ျမင္ေတြ႔ၾကရေသာ ေသာတူေလာရဲ႕ အဖြဲ႔သားမ်ားသည္ လူတုိ႔၏ဥာဏ္ျဖင့္ ၾကံဖန္ ေထာင္ဖမ္းေသာေၾကာင့္ လွပေသာ ကိႏရီမတေကာင္ကုိ ရၾကေလသည္၊ သံစုံေလာရဲ အဖြဲ႔သားတုိ႔ စိတ္၌ငါတု႔ိကား အသက္ မရွိေသာ ေက်ာက္စိမ္း မွ်ကုိသာရ၍ ငါတုိ႔ကား မ်က္ႏွာ မဲ့ၾကေလေတာ့မည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၎တုိ႔အား သုတ္သင္မွ ေတာ္မည္ဟု အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ေသာတူေလာရဲကုိ ကန္ေစာင္းသုိ႔ ေသြးေဆာင္ ေခၚယူ၍ သုတ္သင္ခဲ့ၾကရာ ေသာတူေလာရဲ၏ အေလာင္းသည္ ယေန႔တုိင္ ကန္အနီး၌ ေက်ာက္ျဖစ္ေနသည္ ဟုဆုိၾကေလသည္။

သံစုံေလာရဲ အဖြဲ႔သည္ ေက်ာက္စိမ္း ႏွင့္တကြ ကိႏၵရီမကုိ ဥတည္မင္းအား ဆက္သၾကေလသည္။ (ပန္းတေမာ့)အႏုပညာရွင္ မ်ားအားဟင္း၊ ထမင္း၊ ထည့္ရန္ ၊ပန္းကန္ျပား၊ ပန္းကန္လုံးတုိ႔၌ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ မ်ားကုိ ေဆးက်မ္း အညြန္းအတုိင္း ထည့္၍ သုံးေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ဥတည္မင္း၏ ေခါင္းမူးေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေလသည္၊ ဆက္သေသာ ကိႏၵရီမကိုလည္း အလြန္ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ ေသာေၾကာင့္ ကိႏၵရီေဒ၀ီဟူေသာ အမည္ျဖင့္ မိဖုရား ေျမွာက္ေတာ္မူေလသည္။
ထုိကိႏၵရေဒ၀ီ မိဖုရားသည္ ငွက္မ်ဳိး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရုပ္အဆင္း လွပေသာ္လည္း ေျခေခ်င္းမ်ားမွာ လူသားမ်ား ကဲ့သုိ႔ ငါးေခ်ာင္းမရွိ၊ ဘဲၾကက္မ်ားကဲ့သုိ႔ ေရွ႕သုံးေခ်င္း၊ ေနာက္တေခ်ာင္းမွ်သာ ရွိေလသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေျခေခ်ာင္းကေလး မ်ားကုိႀကိဳးျဖင့္ စီးေႏွာင္၍ လွပေသာ ေရႊေျခနင္းကုိ စြပ္ေပးထားရေလသည္။
ဤအေၾကာင္းကုိ ျပည္သူတုိ႔ကသိ၍ တိတ္တဆိတ္ ကဲ႔ရဲ႕ၾကေသာအသံကုိ ဥတည္မင္း ၾကားသိေတာ္မူလွ်င္ အျခားေသာ လူမိန္းမ မ်ားလည္း ငါ၏မိဖုရားႀကီးႏွင့္တူ ညီေစရန္ မိန္းမမွန္သမွ် ငယ္ရြယ္စဥ္ကစ၍ ေျခစီးၿပီး ဖိနပ္ စြပ္ထားၾကရမည္ဟု အမိန္႔ေတာ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္၊ ထုိအမိန္႔ေတာ္အရ တရုတ္မမ်ား ေျခစီးၾကရေၾကာင္း ဤသမုိင္းက ဆုိေလသည္၊ ကာလ အတန္ၾကာေသာအခါ ကိႏရာေဒ၀ီ မိဖုရားမွ သမီးေတာ္တပါး ဖြားျမင္ခဲ့သည္၊ ထုိသမီးေတာ္ကုိ နန္းမြန္ဟု အျမတ္တႏုိး အမည္ မွည့္ေခၚခဲ့သည္။

သမီးေတာ္ နန္းမြန္သည္ ရုပ္ဆင္း သဏာန္ၾကန္အင္ လကၡဏာလွပသူ ျဖစ္ေသာ္လည္း မ်က္စိႏွစ္ကြင္း မူကား အလင္း မရရွာေခ်၊ ဤအေၾကာင္းကုိ ခမည္းေတာ္ ဥတည္မင္းသိလွ်င္ လြန္စြာ ရွက္ႏုိးေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သမီးေတာ္ကုိ တိတ္တဆိတ္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ထုတ္လုိက္သည္၊ သုိ႔ေသာ္ မယ္ေတာ္ ကိႏၵာရီေဒ၀ီက လူသတ္တုိ႔အား လာဘ္ထုိး၍ တိတ္တဆိတ္ ေမြးျမဴခဲ့ရာ ၁၆-ႏွစ္ကာလတုိင္ခဲ့ေလသည္။

ယခုအခါ သမီးေတာ္မွာ အပ်ဳိအရြယ္သုိ႔ ေရာက္ခဲၿပီျဖစ္၍ နတ္သမီးတမွ် လြန္စြာလွပ တင့္တယ္သည္ျဖစ္၍ မယ္ေတာ္ ကိႏၵရီေဒ၀ီမွာ သမီးေတာ္အား ရႈ၍မၿငီးႏုိင္ေအာင္ အလြန္ခ်စ္ခင္လ်က္ ရွိေနေလသည္။

တေန႔ေသာ အခါတြင္ သမီးေတာ္ အသက္ထင္ရွား ရွိေနေသးေၾကာင္း ခမည္းေတာ္ ဥတည္မင္း ၾကားသိေတာ္မူလွ်င္ လြန္စြာ အမ်က္ေတာ္ ထြက္၍ မိဖုရားႀကီးအား ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သုိ႔ ေခၚၿပီးလွ်င္- အဘယ္မိဖုရားႀကီး သမီးေတာ္ ယခုအထိအသက္ ထင္ရွား ရွိေနေသးသည္ ဆုိသည္မွာ မွန္ကန္သေလာ ဟုေမးေတာ္မူ၏၊ မိဖုရားႀကီးလည္း မကြယ္၀ွက္ပဲ သမီးေတာ္ ယေန႔ ့တုိင္ထိ အသက္ထင္ရွား ရွိေနသည္ဆုိျခင္းမွာ မွန္ကန္ပါသည္ ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားေလသည္။

မိဖုရားႀကီး ဘုရား မုိးႀကိဳးတခ်က္ မင္းျမြက္တခြန္းဆုိတာ ၾကားဘူးရဲ႕ မဟုတ္ေလာ ၾကားဘူးေၾကာင္းပါ ဘုရား မင္းတုိ႔မည္သည္ ထြက္ၿပီးဆင္စြယ္ ၀င္ရုိးထုံးစံမရွိ ဆုိသလုိ အမိန္႔ အာဏာေတာ္ဟာလဲ ျပန္ဆုတ္ရုိးထုံးစံ မရွိဘူး အသိ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား သမီးေတာ္ကုိ သတ္ေစလုိ႔ အမိန္႔အာဏာ ထုတ္ထားပါလ်က္ႏွင့္ ဘာေၾကာင့္ ယေန႔အထိ အသက္ရွင္ေနရပါသလဲ မွန္လွပါ ထားလွ်င္ေန -သတ္လွ်င္ေသရပါမည္၊ သမီးေတာ္အား မသတ္ရက္ေသာေၾကာင့္ ႏွမေတာ္၀ွက္ ထားမိပါေၾကာင္းေလွ်က္ထား အပ္ပါသည္ဘုရား အရွင္မင္းျမတ္၏ အာဏာေတာ္ကုိ က်ဴးလြန္သည္ဟုု ယူဆပါလွ်င္ ႏွမေတာ္ကုိ သတ္ေတာ္မူပါ၊ သမီးေတာ္ အတြက္ႏွမေတာ္ အသက္စြန္႔ရန္ စိတ္ပုိင္းျဖတ္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းပါဘရား အုိ... မိဘုရားႀကီး ဘုရား မိဖုရားႀကီးဟာ ေမာင္ေတာ္ရဲ႕ အာဏာေတာ္ကုိ က်ဴးလြန္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျဖစ္ရွိသူမွန္ေပသဗ်ား၊ သုိ႔ေသာ္လဲ ထုိအျဖစ္ဟာ စင္စစ္ေမာင္ေတာ္အေပၚ ျပစ္မွားလုိေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲ သမီးေတာ္ကို အကာအကြယ္ေပး လုိေသာေၾကာင့္ျဖစ္၍ ႏွမေတာ္အား အျဖစ္မေပးလုိပါ သမီးေတာ္သည္သာ မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္တုိ႔ေပၚ အမ်ား ကဲ႔ရဲ႕ဖြယ္ရာ မ်က္ကန္းမေလး ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ မူလအမိန္႔အတုိင္း သုသာန္ထုတ္၍ ဓါးခုတ္သတ္ေစဟု အမိန္႔ခ်မွတ္လုိက္ေလသည္။

ထုိအခါ မိဖုရားေခါင္ႀကီးမွ... မွန္လွပါ ေရႊနန္းရွင္ဆင္ျခင္ေတာ္မူပါ၊ နန္းမြန္သည္ ရင္ေသြးေတာ္ စင္စစ္ျဖစ္ပါ၍ ျပစ္မရွိေသာ သမီးရင္ကုိသတ္ပါက ရက္စက္ေသာ သားသတ္မင္းအျဖစ္ အမ်ားျပည္သူမ်ားကဲ့ရဲ႕ ဖြယ္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သမီးေတာ္အား မသတ္သင့္ေၾကာင္းပါ၊ သမီးေတာ္အား ကြယ္၀ွက္ထားသူမွာ ႏွမေတာ္ျဖစ္၍ ႏွမေတာ္သည္သာ အာဏာေတာ္ကုိ က်ဴးလြန္သူျဖစ္ပါသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သမီးေတာ္၏ သတ္မိန္႔ကုိပယ္ဖ်က္၍ ႏွမေတာ္ကုိသာ သတ္မိန္႔ေပးေတာ္မူပါ ဘုရား....

ဒီမယ္.. မိဘုရားႀကီး မုိးႀကိဳးတခ်က္ မင္းျမြက္တခြန္းတဲ့ ထုတ္ၿပီးသားအမိန္႔ ေတာ္ကုိျပန္လည္မႏုိတ္လုိ မူလအမိန္႔အတုိင္း သမီးေတာ္ကုိသာ သုသာန္ထုတ္ၿပီး ဓါးခုတ္ သတ္ၾကေစဗ်ာ အမယ္ေလး ရက္စက္လွေခ်လား ေမာင္ေတာ္ဖ်ာ့ သမီး ေတာ္ေသလွ်င္ ႏွမေတာ္အသက္ရွင္မွာ မဟုတ္ပါဘူးတကယ္တမ္း ရက္စက္ေတာ္ မူလွ်င္လဲ ႏွမေတာ္ကုိပါ သတ္ေတာ္မူပါ သမီးေတာ္ႏွင့္အတူ ႏွမေတာ္ပါ ေသပါရေစဘုရား ႏွမေတာ္အေပၚ ဘာအျပစ္မွမရွိ၍ သတ္ေစဆုိတဲ့အမိန္႔က္ို မထုတ္ႏုိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိိင္ဘူး ဒါေၾကာင့္ သမီးေတာ္ကုိသာ သတ္ၾကေစဗ်ာ ေမာင္ေတာ္ဖ်ာ့ ႏွမေတာ္ သံေတာ္ဦးတင္ပါရေစ သံေတာ္ဦးတင္ခြင့္ ေပးေတာ္မူပါ ဘုရား ဘာမ်ားတင္ခ်င္ေသးသလဲ တင္ေစဗ်ား သမီးေတာ္နန္းမြန္သည္ ဘ၀ကံေၾကာင့္ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းမရရွာေသာ္လဲ ရုပ္ဆင္းသ႑ာန္မွာ လူမကနတ္မမီေအာင္ပင္ အလြန္လွပတင့္တယ္၍ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္၊ ဤမွ်ခ်စ္စဖြယ္ ေကာင္းလွတဲ့ သမီးေတာ္ကုိ ေမာင္ေတာ္ဘုရား ရႈစားေတာ္မူပါဦး၊ ရႈစားေတာ္မႈၿပီး သတ္သင့္မွ သတ္ေတာ္မူပါဘုရား မိဘုရားႀကီးဗ်ား ဘုရား သမီးေတာ္ကုိ ေမာင္ဘုရားရႈသားမိခဲ့လွ်င္ သမီးဆုိတဲ့ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ မသတ္ရက္ပဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ ေနလိမ္႔မယ္၊ ဒီလုိ မသတ္ရက္တဲ့သမီးေတာ္ အသက္ရွင္ေနပါလွ်က္ အမ်ားေသာသူတုိ႔က ေမာင္ဘုရားအား မ်က္ကန္းအဘရယ္လုိ႔ ကဲ့ရဲ႕ ရႈတ္ခ်ၾကေပလိမ့္မယ္...

ဒါေၾကာင့္.. သမီးေတာ္ေမာင္ဘုရား မရႈစားလုိဘူး၊ မူလအမိန္႔ ေတာ္အတုိင္းသာ သုသာန္ထုတ္ၿပီး ဓါးခုတ္သတ္ေစဗ်ား ကိႏရေဒ၀ီ မိဖုရားႀကီးသည္ ဥတည္မင္းအား မည္သုိ႔မွ်ေလွ်ာက္ထား၍ မရသျဖင့္ သမီးေတာ္အတြက္ ပူေဆြးေသာ စိတ္ေၾကာင့္ မင္းႀကီး၏ ေရွ႕ေတာ္၌ပင္လွ်င္ ႀကိဳးျပတ္ေသာ အရုပ္ကဲ့သုိ႔ ရုတ္တရက္ေမ့လဲသြားေလသည္ ထုိအခါ မွဴးမတ္မ်ားက အရွင္မင္းျမတ္ မႈလအမိန္႔ေတာ္အတုိင္း သမီးေတာ္အားသာ သတ္ခဲ့ပါလွ်င္ မိဖုရားႀကီးသည္ သမီးေတာ္၏စိတ္ျဖင့္ နတ္ရြာစံဖြယ္ ရာရွိပါသည္၊ ထုိေၾကာင့္ မိဖုရားႀကီးကုိ ငဲ့ညွာပါသျဖင့္ သမီးေတာ္အား ေသမိန္႔ကုိပယ္ဖ်က္၍ ကံအားေလ်ာက္ ျဖစ္စိမ့္ေသာငွာ ျမစ္ေရျပင္သုိ႔ ေမွ်ာခ်သင့္ပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။

ဥတည္မင္းႀကီးလည္း မိဖုရားႀကီးကုိ ငဲ့ညွာေတာ္မူရကား သမီးေတာ္နန္မြန္အား ေဖာင္ထက္တင္ေစ ၍မသုိးထမင္း၊ မသုိးဟင္းမ်ားျဖင့္ တာပင္ျမစ္အတြင္း ေမွ်ာေစဟု အမိန္႔ထုတ္ျပန္ေတာ္ မူေလသတည္း။....

မုိးေကာင္းေခ်ာင္း၏ ျမစ္ဖ်ားခံရာ အင္းေတာ္ႀကီးသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္၌ အႀကီးဆုံးေသာ သဘာ၀ အင္းႀကီးျဖစ္၍ အလွ်ား-၁၆မုိင္ အနံ-၇မုိင္ က်ယ္၀န္းေလသည္၊ အင္းႀကီး၏ အက်ယ္၀န္းမွာ စတုရန္းမုိင္-၈၀ရွိရာ ထုိအင္းႀကီး၏ ကမ္းေျခဖ်ားကုိပါ ထည့္သြင္း ေရတြက္ပါက ေရျပင္အက်ယ္ ၄၄.၉စတုရန္းမုိင္ ရွိေလသည္၊

ယခုအခါ အင္းေတာ္ႀကီး၏ အလယ္ပုိင္း ကၽြန္းဆြယ္တခု၀ယ္ တန္ခုိးႀကီးမားေသာ ေရႊမဥၥဴဘုရား ထင္ရွား တည္ရွိေတာ္မူ ေသာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ပုိင္း ယခု ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ထင္ရွားေသာ အင္းႀကီးတအင္း ျဖစ္ေလသည္။

ဤအင္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေပၚမလာမီ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဤအင္းတာ္ႀကီး ေနရာတြင္ လူဦးေရကုိးသန္းရွိေသာ စည္းခမ္းၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ဘူးေလသည္၊ ကုရုရာဇ္တုိင္း ဥတၱရဌာနီျဖစ္ေသာ စည္းခမ္းၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကုိ အစုိးရေတာ္မူေသာ မင္းႀကီးကား ဥတၱရေစာျဖဴမင္း ျဖစ္ေလသည္။

ထုိစဥ္က ဥတၱရဌာနီျဖစ္ေသာ စည္းခမ္းၿမိဳ႕သုိ႔ ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ မသက္ေရာက္ေသးေခ်၊ မ်ားစြာကုန္ေသာ တုိင္းသူျပည္သား မ်ားသည္ ကုုသုိလ္တရား အကုသုိလ္တရားႏွင့္ ထုိတရားတို႔၏ အက်ဳိးဆုိသည္ကုိ လုံး၀ၾကားဘူးျခင္း မရွိၾကေျခ။ ကုသုိလ္-အကုသုိလ္ကုိ ခြဲျခား၍ မသိတတ္ၾကသည့္ အားေလ်ာ္စြာ ကုိယ္က်င့္တရား မ်ားလည္း လြန္စြာပ်က္ျပား ၾက၏ တဦးႏွင့္တဦး ငဲ့ညွာေထာက္ထားမႈ ေမတၱာ ကရုဏာဆုိသည္မွာလည္း လြန္စြာေ၀းကြာလ်က္ လစ္လွ်င္လစ္သလုိ သူ႔အသက္ကုိသတ္ျခင္း၊ သူ႔ဥစၥာကုိခုိးျခင္း၊ သူ႔သားမယား ျပစ္မွားျခင္း၊ ေသရည္ ေသရက္ ေသာက္စားျခင္း တုိ႔ျဖင့္ ေမွာင္ႀကီးက်လ်က္ ရွိေလသည္။

၎တိုိ႔၏ မိစာၦဒိ႒ိ၊ မိစၦာသကၤပၸ၊ မိစၦာ၀ါယာမ၊ မိစၦာသမားဓိတုိ႔သည္လည္း ၎တုိ႔ႏွင့္တူစြာ ယုတ္မာေသာ အက်ဳိးကုိ ေပးတတ္သည္၊ သုိ႔ျဖစ္၍လူေသကုိ ဖုတ္သြင္းျခင္း၊ သူတပါးအားျပဳစားျခင္း၊ အံ့ဖြယ္သရဲကုိ ေဆာင္ျခင္းစေသာ ေအာက္ လမ္း(၀ါမတႏၱရ) ၀ါဒမ်ားလြန္စြာ ထြန္းကား၍ အထူးသျဖင့္ လူသားစင္စစ္က က်ားျဖစ္သည္ဆုိေသာ ထမံသီ အတတ္မ်ားျပန္႔ပြားလ်က္ ရွိေလသည္။

ဤသုိ႔ ယုတ္မာေသာ ဒုစရုိက္ အတတ္ပညာမ်ား ထြန္းကာ ေနေသာေၾကာင့္လည္း ေနာင္ေသာအခါ ထုိလူမ်ားကုိ နဂါးမ်ားက အင္းဖြဲ႔၍ သတ္ပစ္ေၾကာင္း၊ အင္းေတာ္ႀကီး သမုိင္းက ျပဆုိေလသည္။

စည္းခမ္းၿမိဳ႕ရွင္ ဥတၱရေစာျဖဴမင္း၌ သားေတာ္-သမီးေတာ္ ေျမာက္ျမားစြာရွိ ရာသားေတာ္ႀကီး ဥပရာဇာသည္ တမန္သည္အတတ္ကုိ တတ္၍ တခါတရံ က်ားဘ၀ျဖင့္ ေတာ္ကစား ထြက္ေတာ္မူ ေလ့ရွိသည္ သားေတာ္ႀကီး က်ားျဖစ္ေသာအခါ အျခားေသာ သူမ်ားကဲ့သုိ႔ က်ား၀ါျခင္း၊ နက္ျခင္း၊ ေပ်ာက္ျခင္း၊က်ားျခင္း၊ မရွိပဲ ၀ါဂြမ္းစုိင္ကဲ့သုိ႔ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာ အဆင္းရွိေသာေၾကာင့္ အမ်ားက သားေတာ္ႀကီးအား ေစာင္ေဆးဖိတ္ဟု ေခၚေ၀ၚၾကေလသည္။

ေစာင္ေဆးဖိတ္မင္းသား က်ားျဖစ္ေသာအခါ လက္စြဲေတာ္မ်ားသည္ မင္းသား အ၀တ္တန္ဆာမ်ားကုိ ေဆာင္ယူ၍မင္းသားက်ား ျဖစ္ရာသုိ႔ သြားေရာက္ကာ အ၀တ္တန္ဆာမ်ားကုိျပျခင္း အမည္ကုိေခၚျခင္းျဖင့္ က်ားစိတ္ေပ်ာက္၍ လူစိတ္ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ျပဳလုပ္၍ လူျဖစ္သုိ႔ျပန္ေရာက္လာေသာ မင္းသားအား ျပန္လည္ေခၚေဆာင္ၾကရေလသည္။

တရက္ေသာအခါ မင္းသား ေစာင္ေဆးဖိတ္သည္ လက္စြဲေတာ္မ်ားျဖင့္ ေတာကစား လွည့္လည္စဥ္ တခုေသာ ေတာအုပ္၌ ေတာ၀က္မ်ားကုိ ျမင္ေတြ႔ၾကေလသည္၊ သူတုိ႔သည္ လက္နွက္စုံကုိင္စြဲ၍ ေတာ၀က္မ်ားကုိ လုိက္ၾကေသာလည္း ေတာ၀က္မ်ားကုိ မမိႏုိင္ပဲ က်န္ရစ္ၾကေလသည္။

ထုိအခါ ေစာင္ေဆးဖိတ္ မင္းသားက ငါသည္ က်ားေယာင္ေဆာင္၍ ေတာ၀က္မ်ားကုိလုိက္မည္ အခ်ိန္မီငါမျပန္လာပါက ငါ့ေနာက္သုိ႔ လုိက္ခဲ့ၾကဟုေျပာၿပီးလွ်င္ ထမံသီအတတ္ျဖင့္ လူစင္စစ္မွ က်ားအျဖစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲ၍ ၀က္မ်ားေနာက္သုိ႔ လုိက္ေလသည္။

ထုိအခါက ထုိအရပ္တြင္ အေ၀းပစ္ လက္နက္မ်ဳိးျဖစ္ေသာ ေလး၊ ေသနတ္စသည္တုိ႔ မေပၚေသးေခ်၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူတုိ႔သည္ ဓါး လွံစေသာ လက္နက္မ်ားျဖင့္သာ ေတာေကာင္မ်ား ကုိႏွိမ္ႏွင္းၾကရသည္၊ ဓါး လွံစသည္ျဖင့္ ႏွိမ္ႏွင္း၍မရေသာအခါ ဤသုိ႔ေသာ ထမံသီအတတ္ျဖင့္ က်ားအျဖစ္ ကူးေျပာင္းကာ ေတာေကာင္မ်ား ေနာက္လုိက္၍ ကုိက္သတ္ၾကေလသည္၊ ထုိသုိ႔ကုိသတ္ရာ၌ လူသားေဖာ္ပါရေသးသည္။

သုိ႔ေသာ္ က်ားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ဘ၀ကုိေမ့၍ အေဖာ္ကုိလည္း ျပန္ကုိက္တတ္ ေသာေၾကာင့္ က်ားအျဖစ္မကူးေျပာင္းမီ အေဖာ္ျဖစ္သူသည္ က်ားခုန္၍ မမီႏိုိင္ေလာက္ေသာ သစ္ပင္အဖ်ားသုိ႔တက္၍ ေနရေလသည္၊

လူသားက က်ားျဖစ္ၿပီးေႏွာက္ အေဖာ္လူသားကို သုံးႀကိမ္တုိင္တုိင္ ခုန္ထုိးၿပီးမွ ေတာနက္သုိ႔၀င္၍ သားေကာင္မ်ား ေနာက္လုိက္ေလသည္။ သစ္ပင္ထိပ္မွ လူသားက က်ားလုိက္၍ သားေကာင္ ေအာ္သံ မ်ားကုိ မွတ္သားထား ရေလသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေတာ္ က်ားဘ၀မွ လူျပန္ျဖစ္လာသူသည္ မိမိက်ားဘ၀က အေၾကာင္းမ်ားကုိ ေမ့တတ္ေသာေၾကာင့္ ဟုုဆုိေလသည္။

ဤသုိ႔လုိက္ေသာ သားေကာင္ကုိ ကုိက္ၿပီးလွ်င္ သစ္ပင္ေပၚကလူက က်ားျဖစ္သူ၏ အမည္ကုိေခၚရသည္၊ နာမည္ေခၚသံၾကားလွ်င္ က်ားသည္သတိရ၍ လူ႔ဘ၀အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြား၍ တခါတရံေခၚရုံႏွင္ ့သတိမရလွ်င္၎၏ လူသားဘ၀က အ၀တ္အထည္မ်ားကုိ ျပေပးရသည္၊ မိမိ၏ အ၀တ္အထည္ကုိ ျမင္လွွ်င္လည္း သတိျပန္လည္၍ လူ႔ဘ၀သုိ႔ ျပန္ေရာက္လာသည္ ဟုဆုိေလသည္။

ထုိေၾကာင့္ ေစာင္ေဆးဖိတ္ မင္းသားသည္ ေတာ၀က္မ်ားကုိ ကုိက္ရန္ က်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ၍ ေတာ္တြင္းသုိ႔ လုိက္သြားျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ေစာင္ေဆးဖိတ္မင္းသား ဤသုိ ႔က်ားဘ၀ျဖင့္ ေတာကစား ထြက္သည္မွာ ဤတႀကိမ္သာမဟုတ္ အႀကိမ္ေပါင္း မ်ားခဲ့ေခ်ၿပီ။

ေရွးအခါကဆုိလွ်င္ ဤသုိ႔က်ားဘ၀ျဖင့္ ေတာေကာင္မ်ား ကုိကုိက္ထားခဲ့ၿပီး လက္စြဲေတာ္မ်ား၏ ေခၚယူခ်က္ျဖင့္ လူ႔ဘ၀သုိ႔ မၾကာမတင္ ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ ယခုအခါေသာကား မင္းသားသည္ နယ္လြန္၍သြားခဲ့ေခ်ၿပီ..

စည္ခမ္းၿမိဳ႕မွ ေတာင္ဘက္သုိ႔ ေက်ာ္ဆင္းေသာအခါ သစ္ပင္ခ်ဳံႏြယ္မ်ား အလြန္ထူထပ္ေသာ ေတာေတာင္ အဆင့္ဆင့္တုိ႔ကုိ ေက်ာ္လြန္၍ မွန္ကင္းေတာင္တန္းကုိ ေျခနင္းမိေလသည္ မွန္ကင္းေတာင္တန္းကုိ ေလွ်ာက္၍ မေနမနား သြားေသာအခါ ေပေပါင္း ၁၆၀၀ ေက်ာ္ျမင့္ေသာ မုိင္သုံေတာင္ထိပ္ကုိ စီးမိေလသည္၊ မုိင္းသုံေတာင္ထိပ္မွ ၾကည့္ေသာအခါ ပတ္၀န္းက်င္သည္ အလြန္သာယာလ်က္ ရွိရကား ေစာင္ေဆးဖိတ္ က်ားျဖဴမင္းသားသည္ ထုိမိုင္းသုံေတာင္၌ စခန္းခ်ကာ အေရွ႕ဘက္တြင္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ွမ္းအထိ အေနွာက္ဘက္တြင္ ခ်င္းတြင္းျမစ္၀ွမ္းအထိ ခ်မ္းေျမ႕စြာက်က္စား ေနထုိင္ခဲ့ေလသည္။

က်ားျဖဴမင္းေနရာ မုိင္းသုံေတာင္သည္ ၀န္းသုိၿမိဳ႕၏ေျမာက္အရပ္၌ တည္ရွိသည္၊ မုိင္းသုံဟူေသာ အမည္သည္ သွ်မ္းဘာသာျဖစ္၍ မိန္း-မုိင္းဟူေသာ သွ်မ္းစကားမွာ ျမန္မာဘာသာအားျဖင့္ (ၿမိဳ႕)ဟုဆုိသည္၊ (သုံ)ဟူသည္ကား သွ်မ္းဘာသာအားျဖင့္ က်ားေဟာ၊(ေဆ) ဟူေသာပုဒ္ကုိျမန္မာတုိ႔က (ေသ)ဟုအသံထြက္၍ စကားကုိပီျပင္စြာမဆုိတတ္ေသာေၾကာင့္ေသကုိ (သုံ)ဟုေခၚဆုိခဲ့ၾကသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သုံသဒၵါသည္ သွ်မ္းဘာသာအားျဖင့္ ေဆးဟုေခၚေသာ က်ားေဟာပုဒ္ ျဖစ္ေလသည္။
က်ားျဖဴမင္းသား ေနထုိင္ရာၿမိဳ႕ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ (မုိင္းသုံ)ဟုေခၚေ၀ၚၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။...

တာပင္ျမစ္ေရသည္ တသြင္သြင္ စီးဆင္းလ်က္ရွိသည္၊ ျမစ္ေရလ်င္၌ မင္းသမီးနန္းမြန္ လုိက္ပါလာေသာ ေဖာင္ငယ္သည္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ ေမ်ာလ်က္ရွိေနသည္...
မင္းသမီးသည္ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းမရရွာသည့္ျပင္ အားထားဖြယ္ရာ အေပါင္းေဖာ္လည္းမပါသျဖင့္ ကံကုိသာအားထား၍ ေဖာင္ေဆာင္ယူသည့္ ေနာက္သုိ႔ လုိက္ပါခဲ့ရာ ေဖာင္သည္ တာပင္ျမစ္ကို ေက်ာ္လြန္၍ ဧရာ၀တီျမစ္အတြင္း သက္ဆင္းေမ်ာ ပါလာေလသည္။

မင္းသမီး၏ ေဖာင္ငယ္သည္ အလြန္ခရီး ေ၀းကြာလွေသာ ရီႊရႊမ္ျပည္ အတြင္းမွ ျမစ္က်ဥ္းမ်ား၊ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားကုိ မထိခုိက္ပဲ ကံအားေလ်ာ္စြာ ၿငိမ့္ေျငာင္း သာယာစြာ ေမ်ာပါလာရာမွ မင္း၀ံေတာင္စြန္းသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ရုတ္တရက္ ေဖာင္ၿငိ၍ ရပ္တန္႔ေလ၏ မင္းသမီးေသာ္ကား မ်က္စိႏွစ္ကြင္းအလင္းမရ ရွိရွာေသာေၾကာင့္ မိမိစီးနင္းလာေသာ ေဖာင္သည္ မည္သည့္အရပ္သုိ႔ ေရာက္၍ မည္သည့္ေနရာ၌ ရပ္တန္႔ေနေၾကာင္းကုိ မသိရွာခဲ့ေခ်။

ထုိစဥ္….မုိင္းသုံအရပ္၌ ေနစမွတ္ျပဳ၍ အရပ္၀န္းက်င္ လွည့္လည္ က်က္စားေသာ က်ားျဖဴမင္းသားသည္ က်ားအသြင္ျဖင့္ ေတာအရပ္ရပ္ ေတာင္အထပ္ထပ္ကုိ ျဖတ္ေက်ာ္၍ လာရာခရီး ပင္ပန္းၿပီး ၀မ္းတြင္း ပူလွ်ပ္ ေရငတ္၍ လာေသာေၾကာင့္ ေရေသာက္ရန္ ဧရာ၀တီျမစ္
ကမ္းသုိ႔ အဆင္းတြင္ ျဖဴ၀င္း လွပေသာ နန္းမြန္ကုိ ျမင္ေတြ႔ ရလွ်င္ ဘ၀ါဘ၀ ပုေဗစက အတူတကြ ခ်စ္ခင္ခဲ့ဘူး ၾကေသာ ကံေၾကာင့္ ျမင္လွ်င္ျမင္ျခင္း ခ်စ္ခင္ႏွစ္ သက္ျခင္း ျဖစ္ေပၚလာ ေသာေၾကာင့္ လူ႔ဘ၀ကုိ သတိရကာ က်ားအသြင္ ကြယ္ေပ်ာက္၍ လူအျဖစ္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ခဲ့ေလသည္။

လူျဖစ္သုိ႔ ရာက္ေသာ ေစာင္ေဆးဖိတ္ မင္းသားသည္ မင္းသမီးထံပါးသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အုိ…ႏွမသင္သည္ အဘယ္သူျဖစ္၍ ဘယ္သုိ႔ သြားပါမည္နည္း
ဟုေမးျမန္းေလေတာ့သည္၊

မင္းသား၏ စကားသံကုိ ၾကားေသာအခါ မင္းသမီးသည္ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္စြာျဖင့္… အလုိ-ယခု ေမးသူကား လူသားေလာ၊ နတ္သားေလာ သိပါရေစဟု ျပန္ေမးေလသည္..

အုိ-ႏွမေမာင္ကား နတ္သားမဟုတ္ပါ လူသားတဦးမွ်ာသာ ျဖစ္ပါသည္ အုိ-ေမာင္လူသား ကၽြန္ေတာ္မကား ရီႊရႊမ္းျပည့္ရွင္၏ မိဖုရားႀကီး ကုိႏၷရေဒ၀ီ၏ သမီးေတာ္ နန္းမြန္ျဖစ္ပါသည္ မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းမရေသာေၾကာင့္ ခမည္းေတာ္ ရွက္ႏုိးေတာ္မူ၍ ျမစ္အတြင္း ေမွ်ာပစ္ျခင္းကုိခံရပါသည္၊

ကၽြန္ေတာ္မကား မ်က္မျမင္ ျဖစ္ပါ၍ မည္သည့္အရပ္ကုိမွ် မသြားတတ္ပါအေမာင္ အုိ-ႏွမေတာ္နန္းမြန္၊ ႏွမေတာ္၏စကားကုိ ၾကားရ၍ ေမာင္ေတာ္၏စိတ္၌ လြန္မင္းေသာ
သနားၾကင္နာျခင္း ျဖစ္ခဲ့မိပါသည္။

ေမာင္ေတာ္သည္ ကုရုရာဇ္တုိင္း ဥတၱရဌာနီ စည္းခမ္းဘုရင္ ဥတၱရေစာျဖဴမင္း၏ သားေတာ္ႀကီး ေစာင္ေဆးဖိတ္ျဖစ္၍ လြန္စြာ ထူးဆန္းဖြယ္ေကာင္းေသာ ထမံသီအတတ္ကုိ တတ္ေျမာက္သူ ျဖစ္သည္၊ ေမာင္ေတာ္ေပ်ာ္ပါးရာ မုိင္းသုံးစခန္းသုိ႔ ေခၚေဆာင္ၿပီး ႏွစ္မေတာ္၏ မ်က္စိႏွစ္ကြင္းကုိလည္း အလင္းသုိ႔ ေရာက္ေအာင္ ကုစားေပးလုိလွပါသည္၊ ႏွမေတာ္၏ သေဘာကုိသာ သိပါရေစ...

အုိ-ေမာင္ေတာ္ ေစာင္ေဆးဖိတ္၊ ေမာင္ေတာ္၏ မ်က္နွာကုိ မျမင္ရေသာ္လည္း ေမာင္ေတာ္၏ အသံကုိၾကားရုံမွ်ႏွင့္ ႏွမေတာ္၏ စိတ္သည္ ေမာင္ေတာ္၏ အေပၚ တိမ္းညြတ္ လ်က္ရွိပါသည္၊ ႏွမေတာ္မွာ ဒုကိၡတမွ်သာ ျဖစ္၍ ေမာင္ေတာ္ျပဳသမွ် ႏုရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္ ေမာင္ေတာ္
ႏွမေတာ္၏ စကားကုိၾကားရ၍ ေမာင္ေတာ္ လြန္စြာ ၀မ္းေျမာက္လွ ပါသည္၊ ေမာင္ေတာ္လည္း ႏွမေတာ္ကုိ ျမင္လ်င္ျမင္ျခင္း အလြန္အမင္း ခ်စ္ခင္ျခင္းျဖစ္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေတာ္ ေခၚေဆာင္ရာသုိ႔သာ ႏွမေတာ္စိတ္ခ် ယုံၾကည္စြာ လုိက္ခဲ့ပါေတာ့ ေကာင္းလွပ္ၿပီ...
ေမာင္ေတာ္... က်ားျဖဴမင္းသာ ေစာင္ေဆးဖိတ္ႏွင့္ မင္းသမီး နန္းမြန္တုိ႔သည္ ဤသုိ႔ သေဘာတူညီၾကၿပီးေနာက္ ေစာက္ေဆးဖိတ္ ္မင္းသားသည္ မင္းသမီးအား ထမ္းေဆာင္၍ မိမိေနရာ မုိင္းသုံစခန္း၌ ထားၿပီးလွ်င္ မင္းသမီး၏ မ်က္လုံးအစုံကုိ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း အာေငြ႔ေပးကာ ကုစားခဲ့သျဖင့္ မၾကာမီပင္မင္းသမီး၏ မ်က္စိႏွစ္ကြင္းသည္ အလင္းရခဲ့ေလသည္။

မင္းသားႏွင့္ မင္းသမီးတုိ႔သည္ မုိင္းသုံအရပ္၌ခ်စ္ခင္စြာ ေပါင္းသင္းေနထုိင္ၾကရာမွ ကာလ အတန္ၾကာေသာအခါ သားေတာ္သုံးပါ ဖြားျမင္ လာခဲ့ေလသည္။
ထိုသားေတာ္ သုံးပါးတုိ႔မွာ

(၁)ခြန္ရံ (သုိေကာ္ဘြား)
(၂)ခြန္ကံ (သုိငံဘြား)
(၃)ခြန္အြမ္ (သုိက်ည္ဘြား) တုိ႔
 ျဖစ္ၾကေလသည္။

သားေတာ္ သုံးပါးတုိ႔သည္ အစဥ္သျဖင့္ ထြားၾကိဳင္းလူလား ေျမာက္ခဲ့ကုန္သည္ ရွိေသာ တခါရံလူ႔အသြင္ကုိ ေဖ်က္၍ က်ားျဖဴ အျဖစ္ျဖင့္ ေပ်ာက္သြား တတ္ေသာ ခမည္းေတာ္ကုိ သတိထား မိၾကေလသည။္ ထုိ႔ေနာက္ ညီေနာင္သုံးပါး တုိင္ပင္ၾက၍ ဖခင္ က်ားျဖဴမင္းမရွိမွီ မိခင္အား ေမးျမန္းၾကေလသည္။

ေရွ႕ဆက္ရန္.....

အနာဂတ္သွ်မ္းလူငယ္ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား မိမိ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကုိ ကာကြယ္ ထိမ္းသိမ္းရင္ အခ်င္းခ်င္း ရုိင္းပင္ကူညီ လက္တြဲလုပ္ကုိင္ ႏုိင္ၾကပါေစ။

ခ်စ္ေသာ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးအား အစဥ္သျဖင့္ ေလးစားလွ်က္ 

"۩"